ซิลเวีย เดย์

ภายนอกแล้ว กิเดียน ครอสงดงามไร้ที่ติ ทว่าภายใน เขาแตกร้าวและทุกข์ทรมาน
เขาคือเปลวไฟเร่าร้อนเจิดจ้าที่แผดเผาฉันด้วยความปรารถนาอันมืดดำที่สุด
ฉันขาดเขาไม่ได้ และจะไม่มีวันไปจากเขา
เขาคือสิ่งเสพติดของฉัน... เป็นทุกสิ่งที่ฉันต้องการ... เขาเป็นของฉัน

อดีตของฉันรุนแรงไม่ต่างจากเขา เราแตกร้าวพอ ๆ กัน
เราจะไม่มีวันไปด้วยกันได้ มันยากเย็นเกินไป เจ็บปวดเกินไป...
เว้นแต่ว่าเรื่องระหว่างเราจะสมบูรณ์แบบ
เว้นแต่ว่าความรักจนสุดหัวใจและความปรารถนาที่มีต่อกันจะมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง

เราถูกพันธนาการด้วยความต้องการ
อารมณ์อันแรงกล้าของเราจะพาเราเลยพ้นขีดจำกัด
ไปสู่ขอบเหวแห่งความลุ่มหลงที่หวานล้ำและบาดลึก...